Toepassing Artikel 30 KB Tijdelijke Mobiele Bouwplaatsen blijft lastig
Expert Stoffel Van Schuylenbergh
Veiligheidscoördinator
Registreer voor onze opleiding
Ook al is artikel 30 KB ‘Tijdelijke Mobiele Bouwplaatsen’ (TMB) al sinds 2001 van toepassing, er wordt nog steeds frequent tegen gezondigd. “Opdrachtgevers uit de privé- als de openbare sector weten vaak niet dat ze het moeten toepassen, terwijl aannemers vaak te weinig of de verkeerde documenten toevoegen aan hun offerte.”
Tot op vandaag bestaat er nog steeds heel wat verwarring en onduidelijkheid over de correcte toepassing van dit artikel. “Artikel 30 is van toepassing op zowat alle grotere werven, al dan niet met een verhoogd risico, waarvoor een veiligheids- en gezondheidsplan moet opgemaakt worden”, zegt veiligheidscoördinator Stoffel Van Schuylenbergh van IDEWE. “De opdrachtgever-bouwheer moet erop toezien dat de veiligheidscoordinator het plan toevoegt aan het lastenboek of aan de contractuele documenten van de offerteaanvraag. Hij of zij moet er vervolgens ook op toezien dat de aannemers bij hun offerte twee documenten toevoegen. Een document waarin wordt omschreven hoe ze de werken zullen uitvoeren, rekening houdende met de bepalingen die beschreven staan in het veiligheids- en gezondheidsplan, en een afzonderlijke prijsberekening van de preventiemaatregelen en -middelen die daar het gevolg van zijn.”
Vervolgens moet de veiligheidscoordinator ook nog de mogelijkheid krijgen om de werkwijze die de aannemers voorstellen op hun waarde te beoordelen, zodat de selectie van de aannemer die de werken uiteindelijk zal toegewezen krijgen met kennis van zaken kan gebeuren.
“De bedoeling van de wetgever was immers dat de aannemers al van in de offertefase zouden nadenken over preventiemaatregelen om de werken op een veilige manier uit te voeren. Tegelijk krijgen ze de mogelijkheid om de bouwheer ervan op de hoogte te brengen dat dit extra kosten met zich mee kan brengen.
Overheidsopdrachten
Voor opdrachtgevers die vallen onder de wet overheidsopdrachten moeten de twee documenten echter niet zomaar toegevoegd worden. “Het moet enkel gebeuren als de veiligheidscoördinator dit expliciet motiveert en ook de onderdelen verduidelijkt waarvoor de werkwijze en afzonderlijke prijsberekening verduidelijkt moet worden”, aldus Stoffel Van Schuylenbergh. “Eigenlijk zou dit zelfs de algemene regel moeten worden omdat er vaak werven zijn waar geen werken met verhoogd risico uitgevoerd moeten worden.”
“Het veronderstelt echter dat de veiligheidscoördinator de tijd heeft gekregen om de specifieke risico’s van het bouwproject, in kaart te brengen, aangevuld met de specifieke preventiemaatregelen en -middelen die dat met zich meebrengt. Pas dan zal hij kunnen aangeven waarvoor hij een specifieke werkwijze en prijsberekening wenst te ontvangen. De praktijk leert dat dit niet altijd het geval is omdat de veiligheidscoördinator pas aangesteld wordt als de aannemer al gekozen is.”
Ernstige gevolgen
“Als de veiligheidscoördinator wel de nodige tijd kreeg, gebeurt het nog al te vaak dat aannemers hun algemene risicoanalyses of interne veiligheids- en gezondheidsplannen aan hun offertedocumenten toevoegen. Op basis daarvan kan de veiligheidscoördinator niet oordelen. Aangezien in het kader van overheidsopdrachten de procedures zeer strikt toegepast moeten worden, kan het gevolg zeer zwaar zijn omdat aannemers kunnen geweerd worden.”
Bent u geïnteresseerd in een opleiding over de correcte toepassing van artikel 30 KB Tijdelijke Mobiele Bouwplaatsen (TMBP) stuur dan een mail naar veiligheidscoordinatie@ibeve.be.